Rozdział 6 Co się działo w gimbazie

Ze względu na zbliżając się święto wstawiam rozdział wcześniej.

Rozdział 6 Co się działo w gimbazie

Ana i Marcel zostali w hotelu zamiast na wycieczkę, czekali jakiś czas i w końcu przyszła do nich jakaś stara baba i kazała im usiąść na oddzielnych fotelach.

-No dobra zacznijmy od samego początku, jak się poznaliście?

-No to było na początku gimnazjum, chodziliśmy do oddzielnych klasa, ale przeniosłam się, ponieważ miałam lepsze oceny od przeciętnych.

-Tak i przyszłaś do tak zaawansowanej grupy że dziewczynka sobie nie radziła.

-Przymknij się! Przeniosłam się dopiero w drugiej klasie, ale nasze klasy miały łączony w-f, więc często byliśmy w jednej drużynie.

-No to trzeba ci przyznać, gdy dostałem raz od ciebie piłką do nogi w brzuch to myślałem że zaraz umrę.

-No nie przesadzaj.

-Halo nie zapominajcie tu o mnie, to ja zadaje tu pytania.-Wtrąciła się Pani Pedagog.

-No to niech Pani pyta.- Wymówił to tak sarkastycznie że szkarłatnooka zaczęła się śmiać.

-Od kiedy się kłóćcie?

-Odkąd pamiętam.-Powiedzieli razem w zamyśleniu.

-A dokładniej?

-Ja zawsze ją wkurzałem, co tu dużo mówić.

-No rzeczywiście pamiętam jak próbowałeś wcisnąć wszystkim uczniom w szkole, że kocham się w obleśnym nauczycielu od w-f. A na facebooku wstawiałeś jego zdjęcia na naszej grupie klasowej, żeby mnie wyprowadzić z równowagi.

-Tak, to były dobre czasy, co nie Aneciu.

-Tak Marcelusiu, już ci milion raz mówiłam żebyś nie zdrabniał mojego imienia!

-A tak dokładniej, dlaczego się nienawidzicie?

-To jej/jego wina.-Spojrzała na nich jak na idiotów.

-Wytłumaczcie dlaczego.

-Nie widzi tego Pani.-(Znowu).- Nie papuguj!

-Wasz problem jest cholernie dziwny, jesteście po prostu nie normalni.

-I tu trafiła pani w sedno.-Popatrzyła się na nich dziwnym wzrokiem.

-Dlaczego?

-Bo czy on/ona może być normalny/normalna.-Pani chyba się poddała, po chwili patrzenia na nich po prostu wstała i wyszła.

-No to mamy tą idiotkę z głowy.-Rozsiadł się jeszcze wygodniej w fotelu.

-Dlaczego zawsze chcą wysyłać do nas pedagoga?

-Może dlatego że zbytnio nie zachowujemy się jak ludzie?

-Może, a pamiętasz gdy po raz pierwszy skręciłeś sobie kostkę na w-f-ie, graliśmy w piłkę nożną i czekałam z tobą na twojego starego, który się do ciebie nie spieszył.

-Pamiętam, to były taki dobre czasy.

-Albo gdy pomyliłeś łazienki i wszedłeś do damskiej, kiedy wszystkie brały prysznic, byłeś w tedy taki czerwony jak burak.

-Tak widziałem cię w całej okazałości.

-Jakie szczęście, że nie miałeś przy sobie aparatu.- Zaczęła się jak zwykle strasznie głośno śmiać.

-Tak ale za to było gorzej gdy miałaś swoją piętnastkę, byłaś tak najebana, że normalnie nie mogłem na ciebie patrzeć.

-No w tedy to był mój pierwszy raz gdy piłam alko, a dziewczyny zbytnio mnie podpuściły.

-Tak rzygałaś całą noc.

-Jakie szczęście że mam pustkę i nie pamiętam tej sytuacji.

-A szkoda, bo bredziłaś trzy po trzy.

-Co? Co dokładnie mówiłam?

-Gadałaś że się w kimś skrycie podkochujesz.-(O szit dobrze że nie wygadałam się w kim, bo to w nim się przez całą gimbaze podkochiwałam, nawet napisałam kilka fajnych wiersz jeden z nich na pierwsze walentynki brzmiał tak:

Jeden uśmiech, jeden błysk twego oka,

Jeden gest, jedna nuta,

Tak mija cała minuta,

Choć wbija mnie w trwoga,

Wiem że blisko ciebie być mogę.

Choć losy w inną skierował nas stronę.

Debilizm wiem, wiem, a napisałam ich jeszcze kilka, ale żadnego mu nie dałam i postanowiłam zmienić obiekt swoich uczuć, które ukrywam od bardzo dawna…)-Hej co się tak zacięłaś?

-Co, a nic, zastanawiałam się tylko, o kogo mogło mi chodzić.

-Pewnie o osobę na jedną noc.-Westchnął.

-Może, a ty też nie byłeś taki święty.

-Co ja zawsze byłem osobą o wiele od ciebie dojrzalszą.

-Tak pamiętam zakończenie pierwszej klasy, jak nie zauważyłeś jak koledzy odsunęli ci krzesło i padłeś jak placek na ziemie.

-To był tylko jednorazowy przypadek.

-Tak, zawsze z chłopakami tłukłeś się przed w-f, albo właziłeś na nisko usadowiony kosz.

-To było tylko dla popisu.

-Tak mów tak dalej, ty nigdy niemogący dorosnąć dzieciaku.

-Aneciu ty też nie jesteś lepsza.

-Ja ci dam Anecie!!!-I zaczęło się, głupek zaczął uciekać, a ona zanim, w końcu trafiła do skrzydła chłopaków, gdzie bęcwał próbował się zabarykadować, ale prawie wyłamałby drzwi, dlatego złapał za poduszkę i zaczęła się bitwa na poduszki. Na początku wygrywała, ale potem wziął ją z zaskoczenia i po jej wygranej. Wtargnęła przez przypadek do męskiej toalety i zobaczyła prysznic, więc wzięła słuchawkę i czekała aż wejdzie, powoli zbliżał się w jej kierunku, a ona tylko na niego czekała, wszedł do łazienki, wtedy wyszła z ukrycia i zaczęła lecieć woda ze słuchawki, gdy zauważyła że to nie Marcel. Był to jakiś inny obecny mieszkaniec hotelu (szit). Uciekła gdy facet zaczął krzyczeć, ni z gruchy ni z pietruchy coś złapał ją w pasie i pociągnęło w swoją stronę, trafiła do schowka na szczotki, a przede nią stał ten cymbał.

-Ale żeś odstawiła szopkę.-Zaczął się ze niej śmiać.

-Myślałam że to będziesz ty, byłbyś wtedy cały mokry.

-Przewidziałem taki przebieg sytuacji, ale ten koleś mnie uratował- Dostał ode niej po głowi.

-Jest tak jak na naszej ostatniej Zielonej Szkole.

-No w tedy to dopiero się działo.-Uśmiechnął się swoim idealnym, szyderczym uśmiechem.

-Tak, to były czasy.

-No razem z chłopakami wlaliśmy do basenu tonę mydła i zamiast w wodzie kąpaliśmy się w pianie.

-A potem rzucaliśmy się balonami z wodą, miałeś całą mokrą koszule.

-Tak a tobie było widać stanik pod bluzką.

-Hej gdzie ty się patrzyłeś.-Znowu dostał po głowie i zaczął się ze niej śmiać.

-A może jutro odwalimy im wszystkim niezapomnianą zieloną noc.

-Dobra, to idziemy do sklepy po wszystkie materiały.

Poszli do sklepu i kupili chyba tonę różnych rzeczy do dręczenia ludzi. W tym również sprzęt to włamania się do pokoju dla obsługi, trochę świństw które są jadane żeby dodać do jedzenia, a i wymyślili plan, aby móc zniknąć z sali podczas kolacje to był zajście genialny plan.